အိပ္မက္ေတြအေကာင္အထည္ေဖာ္ဘုိ႕

က်မတုိ႕ငယ္ငယ္က စာဖတ္ဘို႕ အေတာ္အတန္ခက္ခဲသည္ဟုေျပာရမည္။

ဖတ္စရာစာအုပ္ရႏုိင္သည့္ေနရာရွားပါးသည္။

အိမ္မွာ အေဖ၀ယ္ယူစုေဆာင္းထားေသာ စြယ္စံုက်မ္းမ်ားရွိသည္။

အမျဖစ္သူ ေက်ာင္းစာၾကည့္တုိက္မွငွားလာသည့္စာအုပ္မ်ားမွာ အငွားဆုိင္မွာမရႏိုင္သည့္စာအုပ္မ်ားျဖစ္ျပီး ဖတ္လုိ႕အလြန္ေကာင္းသည္။

လမ္းထဲက စာအုပ္အငွားဆုိင္မွ ငွားရမ္းဖတ္ရႈႏုိင္သည္။

အငွားဆုိင္မွ ငွားဖတ္သည့္အခါ ရက္အလုိက္ငွားရမ္းခေပးရသည္။

မုန္႕ဘုိးထဲမွကုန္က်ရသည္ျဖစ္၍ ထင္သေလာက္ငွားမဖတ္ႏုိင္။

ေက်ာင္းစာက်က္မွတ္ဘုိ႕တာ၀န္ကလည္းရွိေနေသးသည္။

စာေမးပြဲေနာက္ဆံုးေန႕ဆိုလွ်င္အလြန္ေပ်ာ္သည္။

စိတ္ၾကိဳက္စာဖတ္ရေတာ့မည္။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ မုန္႕ဘုိးမရတတ္၍ ၾကိဳတင္စုေဆာင္းထားရသည္။

ငယ္စဥ္က အလြန္ေတာင့့္တမိသည့္အရာတစ္ခုမွ စာကို စိတ္တုိင္းက်ဖတ္ခြင့္ရေရးပင္ျဖစ္သည္။

အသက္ၾကီးလာေသာအခါ စာက်က္စရာမလုိေတာ့၍ စာဖတ္ဘို႕အခ်ိန္ပိုေပးႏုိင္မည္။

ကိုယ္ပိုင္၀င္ေငြနဲ႕မို႕ စာအုပ္ငွားရမး္ခကိုလည္း စဥ္းစားစရာမလို။

စာကိုစိတ္တုိင္းက်ဖတ္ခြင့့္ရေရးသည္ ဘ၀တစ္ခုလံုး၏အိပ္မက္ျဖစ္ခဲ့သည္။

စည္းစိမ္ဥစၥာႏွင့္အျခားေပ်ာ္ရႊင္မႈမ်ားသည္ အိပ္မက္တြင္ပါ၀င္ျခင္းမရွိခဲ့။

သို႕ေသာ္ ဘ၀အေတြ႕အၾကံဳအမ်ိဳးမ်ိဳးကိုျဖတ္သန္းရင္ စာေပႏွင့့္ေ၀းကြာလာသည္။

ငယ္စဥ္ကအိပ္မက္မ်ားကိုပင္ ေမ့ေလ်ာ့လာခဲ့သည္။

စာေပႏွင့္ေ၀းကြာသည္ဆိုျခင္းမွာ ငယ္စဥ္ကေတာင့္တခဲ့ေသာစာေပမ်ားကိုဆိုလုိရင္းျဖစ္သည္။

အျခားစာေပမ်ားႏွင့္ေတာ့ေန႕စဥ္နပန္းလံုးေနရပါသည္။

ဆရာျဖစ္ကာစမွာ စာအုပ္ႏွင့့္မ်က္ႏွာမခြာဆုိသည့္စကားမွာ အေျပာမဟုတ္လက္ေတြ႕ျဖစ္ခဲ့သည္။

ဆရာပါး၀လာေတာ့ စာအုပ္နဲ႕မ်က္ႏွာနဲနဲခြာလို႕ရလာသည္။

အျခားစာေပမ်ားဖတ္မည္ဆိုလွ်င္ဖတ္ဘို႕အခြင့္အေရးရွိလာသည္။

သို႕ေသာ္ ငယ္စဥ္က အိပ္မက္မ်ားကို ေမ့ေလ်ာ့ေနခဲ့သည္။

အခ်ိန္ရလွ်င္ နည္းပညာဆုိင္ရာစာအုပ္မ်ားဆီသို႕သာ စိတ္ကဦးတည္သြားသည္။

အခုေတာ့ ကိုယ့့္အျဖစ္ကို ကုိယ္ျပန္သံုးသပ္မိလာသည္။

ဒီအခ်ိန္ဟာငယ္စဥ္ကအိပ္မက္ေတြကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဘို႕အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္ပါလား။

စာက်က္စရာလည္းမလုိေတာ့။

ဖတ္လုိသည့္စာအုပ္မ်ားကိုအလြယ္တကူအခမဲ့ရႏုိင္သည့္ အင္တာနတ္ဆိုတာၾကီးကလည္း ကိုယ့္အခန္းထဲထိေရာက္ေနျပီ။

ဘာလိုေသးသလဲ။ ဘာမွမလုိေတာ့ပါ။ ဖတ္ဘုိ႕သာလို္ပါေတာ့သည္။

ငယ္စဥ္က စာအုပ္ကိုလုဖတ္ခဲ့ရသည္။ တစ္ခါတစ္ေလ လုရင္းစာအုပ္ျပဲသည္အထိလည္းျဖစ္ခဲ့ဘူးသည္။

အခုေတာ့လုစရာမလို။ ကိုယ္အခမဲ့ရထားသည့္ စာအုပ္ကိုလူသန္းေပါင္းမ်ားစြာကိုမိနစ္ပိုင္းအတြင္းျပန္မွ်ေ၀ေပးႏုိင္သည့္ေခတ္ျဖစ္ေနေပျပီ။

က်မတို႕စာဖတ္ဘုိ႕သာလုိပါေတာ့သည္။ စာဖတ္ၾကပါစို႕။